مردم را روزگارى رسد که در آن از قرآن جز نشاندن نماند و از اسلام جز نام آن . در آن روزگار بناى مسجدهاى آنان از بنیان آبادان است و از رستگارى ویران . ساکنان و سازندگان آن مسجدها بدترین مردم زمینند ، فتنه از آنان خیزد و خطا به آنان درآویزد . آن که از فتنه به کنار ماند بدان بازش گردانند ، و آن که از آن پس افتد به سویش برانند . خداى تعالى فرماید : به خود سوگند ، بر آنان فتنهاى بگمارم که بردبار در آن سرگردان ماند و چنین کرده است ، و ما از خدا مىخواهیم از لغزش غفلت درگذرد . [نهج البلاغه]
چقدر سخته تو چشای کسی که تمام عشقت رو ازت گرفتهو به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه دادهزل بزنی و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی که هنوز دوستش داریچقدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیوار تکیه بدیکه یه بار زیر آوار غرورش همه وجودت له شدهچقدر سخته تو خیال ساعتها باهاش حرف بزنی اما وقت دیدنش هیچ چیز جز سلام نتونی بگی چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنهاما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوز**دوسش داری**
ورود به بخش مدیریت
